- dyskrecja
- ж уміння зберігати таємницю; такт, делікатність
Praktyczny słownik polsko-ukraiński. 2014.
dyskrecja
Look at other dictionaries:
dyskrecja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejętność dochowania tajemnicy; niewłączanie się do cudzych spraw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymagać dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. Zachować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… … Słownik języka polskiego
дискреция — впервые в 1705 г.; см. Христиани 22; через нем. Diskretion или польск. dyskrecja … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
